Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
pobrać — dk IX, pobraćbiorę, pobraćbierzesz, pobraćbierz, pobraćbrał, pobraćbrany pobierać ndk I, pobraćam, pobraćasz, pobraćają, pobraćaj, pobraćał, pobraćany 1. «w stylu urzędowym: wziąć, otrzymać coś jako wynagrodzenie, przydział itp.; wziąć, przyjąć,… … Słownik języka polskiego
pobrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pobierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} chwycić się nawzajem, np. za ręce; objąć się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobierać się – pobrać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o dwojgu ludziach: zawierać związek małżeński, brać ślub : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobrali się po roku znajomości. Najwięcej par pobiera się zwykle na wiosnę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobierać — → pobrać … Słownik języka polskiego
pobierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pobieraćam, pobieraća, pobieraćany {{/stl 8}}– pobrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, pobieraćbiorę, pobieraćbierze, pobieraćbierz, pobieraćbrany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Галицийская битва — (1914) Первая мировая война … Википедия
pobranie — n I rzecz. od pobrać ∆ Wysłać, dostarczyć coś za pobraniem (pocztowym) «wysłać coś pocztą z zastrzeżeniem, że przesyłka może być odebrana przez adresata po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty; wysłać coś za zaliczeniem (pocztowym)» pobranie… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
jałowo — przysłów. od jałowy (zwykle w zn. 2, 3 i 4) a) w zn. 2: Jałowo wyglądająca ziemia. przen. Czas płynie jałowo. b) w zn. 3: Gotować, jeść jałowo. c) w zn. 4: Pobrać jałowo próbki pokarmu … Słownik języka polskiego
oclić — dk VIa, oclę, oclisz, oclij, oclił, oclony «nałożyć cło na coś; pobrać cło od czegoś» Oclić coś wysoko, nisko … Słownik języka polskiego
